Het begint een (goede) jaarlijkse traditie te worden!
Onze hoofdtrainer Kristof aan het woord:

Toen we vorig jaar het zomerseizoen afsloten waren we het allemaal eens dat we nooit nog zo’n topjaar zouden meemaken. 
Nu stellen we vast dat we als club niet alleen standhouden maar nog trapje hoger geklommen zijn.

Beginnen we met de volle terreinen in de Paasvakantie voor de interclubtraining? 
Meteen gevolgd door een intercubcampagne die tot eind september duurde?
Daartussen het tornooi die records brak qua publieke belangstelling, deelnemers, sfeer en feest in de tent…
Ook het clubkampioenschap werd nog een voltreffer met bijna 200!! deelnemers. 

Kortom we zijn een club van “spelende” leden en dat is uiteraard de bedoeling!

Komt nog daarbij dat wij massaal de weg naar de competitie gevonden hebben zowel de jeugd als de volwassenen. 

Dit zorgt ervoor dat we elkaar overal tegenkomen en zo de naam en faam van TC de koddaert naar buiten dragen. Het belang van competitie moet benadrukt blijven worden. Elk op zijn niveau weliswaar. We zullen de resultaten individueel of in team niet eens opnoemen omdat het teveel is om op te noemen. Ik bedank alle leden voor de deelnames aan de activiteiten, interclub, tornooien, kwis, clubtornooi, dubbelavonden, wielertoeristen enz…

 

Dank ook aan alle trainers die elke dag vol energie erin vliegen en onze kids/volwassenen naar een hoog niveau tillen. Extra dank aan alle mensen die de events in elkaar steken en de dagelijkse organisatie op zich nemen. 

Onze terreinen en club ligt er elke dag piekfijn bij.

Dank aan alle mensen die terreinen verzorgen, opkuisen, klusjes opknappen…zonder jullie, geen tennis. 

Merci interclub en tornooileiders voor het geduld, inzet en werk dat jullie verrichten. Zonder jullie, geen tennis. 

Dank aan het team van de bar die er ook elke dag staat!! Proficiat. 

We moeten vooral genieten van al deze momenten en beseffen welke club we zijn.

We moeten opletten voor gewenning en ook niet berusten. Elk jaar opnieuw dergelijke resultaten kunnen niet. Maar we zullen op zijn minst keihard ons best blijven doen. 

Als we dan toch één naam moeten noemen. “JP bedankt!!!”

 

Kristof